Kiss, Jolanta Marcolla, 1975, 2 min.

“Poza pracami wideo Marcolla jest też autorką filmów, pod których „analityczną” postkonceptualną powierzchnią z łatwością odnajdziemy także feministyczne przesłanie, jak choćby w przypadku pracy Kiss (1975). To krótka forma, która przeznaczona była do pokazów w pętli w przestrzeni galerii. Film w całości składa się z powtarzanego gestu artystki, uśmiechającej się promiennie i niezmiennie, polegającego na „przesyłaniu” przez nią – ciągle i ciągle – pocałunku”.

Źródło: Marika Kuźmicz, Film awangardowy oraz sztuka wideo polskich artystek w latach 70. xx wieku, w: Historie filmu awangardowego, pod red. Ł. Rondudy, G. Sitek, Fundacja Okonakino, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, korporacja ha!art, Warszawa-Kraków 2020, s. 302.