„Pies andaluzyjski” (“Un chien andalou”) Luisa Buñuela i Salvadora Dali’ego, 1929, 16 min.

„Pies andaluzyjski” to czołowy film surrealistycznego nurtu awangardy i zarazem najbardziej znany i reprezentatywny film awangardy filmowej.

„’Psa andaluzyjskiego’ zainspirowały sny, które opowiedzieli sobie realizatorzy. Buñuel wyśnił chmurę przecinającą księżyc i analogiczny ruch brzytwy przecinającej oko, Dali – mrówki rojące się w zranionej ręce. Wokół takich i tym podobnych obrazów-węzłów układa się ‘historia’ skłóconej pary, która polega na następstwie zdarzeń nieukładających się w logiczny ciąg. Obrazy łączą się nie na zasadzie wynikania, lecz wolnej gry skojarzeń, zależności ruchowo-rytmicznych bądź graficznych” – zaznacza Alicja Helman w tekście „Awangarda we francuskim i niemieckim kinie niemym”.

Na podstawie tekstu Alicji Helman „Awangarda we francuskim i niemieckim kinie niemym”, w: „Historia kina”, t. 1, „Kino nieme”, pod red. T. Lubelski, I. Sowińska, R. Syska, Kraków 2009.