“Fluxfilm Anthology”

Filmy:

“Zen for Film”, Nam June Paik, 1962-64, 8 min

“Invocation of Canyons and Boulders (for Stan Brakhage)”, Dick Higgins. 1966, 20 sec.

“End After 9”, George Maciunas, 1966, 1 min

“Disappearing Music for Face”, Mieko (Chieko) Shiomi, 1966, 11:15 min

“Blink”, John Cavanaugh, 1966, 2:20 min

“9 Minutes”, James Riddle, 1966, 9:45 min

“10 feet”, George Maciunas, 1966, 23 sec.

“1000 Frames”, George Maciunas, 1966, 43 sec

“Eye Blink”, Yoko Ono, 1966, 15 sec.

“Entrance to Exit”, George Brecht, 1965, 7 min

“Trace #22”, Robert Watts, 1965, 3 min

“Trace #23”, Robert Watts, 1965, 3 min

“Trace #24”, Robert Watts, 1965, 4:20 min

“One”, Yoko Ono, 1966, 5 min

“Eye Blink”, Yoko Ono, 1966, 35 sec

“Four”, Yoko Ono, 1967, 6:15 min

“Five O'Clock in the Morning”, Pieter Vanderbeck, 1966, 5:20 min

“Smoking”, Joe Jones, 1966, 5:10 min

“Opus 74, Version 2”, Erik Andersen, 1966, 1:35 min

“Artype”, George Maciunas, 1966, 2:40 min

“Shout”, Jeff Perkins, 1966, 2:10 min

“Sun in Your Head (Television Decollage)”, Wolf Vostell, 1963, 7:10 min

“Readymade”, Albert Fine, 1966, 2:20 min

“The Evil Faerie”, George Landow, 1966, 28 sec

“Sears Catalogue 1-3”, Paul Sharits, 1965, 28 sec

“Dots 1 & 2”, Paul Sharits, 1965, 35 sec

“Wrist Trick”, Paul Sharits, 1965, 28 sec

“Unrolling Event”, Paul Sharits, 1965, 5 sec

“Word Movie”, Paul Sharits, 1966, 3:50 min

“Dance”, Albert Fine, 1966, 2:23 min

“Police Car”, John Cale, 1966, 1:17 min

“Fluxfilm No. 36”, Peter Kennedy; Mike Parr, 1970, 2:30 min

“Fluxfilm No. 37”, Peter Kennedy; Mike Parr, 1970, 1:30 min

“Je ne vois rien Je n'entends rien Je ne dis rien”, Ben Vautier, 1966, 7:32 min

“La traversée du port de Nice á la nage”, Ben Vautier, 1963, 3:15 min

“Faire un effort”, Ben Vautier, 1969, 2:13 min

“Regardez moi cela suffit”, Ben Vautier, 1962, 6:48 min

Czym jest “Fluxfilm Anthology”? “Po pierwsze, jest dokładnie tym, co zapowiada tytuł – antologią filmów powstałych w środowisku Fluxusu. Przygotowana została przy kluczowym udziale samego Maciunasa, który zdobył w tym celu kamerę Super 8, wykorzystaną w sesjach nagraniowych w roku 1966, kiedy to powstała większość filmów wchodzących w skład antologii. Maciunas opatrzył je paratekstualną ramą, nadał im numerację i ułożył w jedną opowieść. (…)

Kiedy ustawiamy w centrum tematu „Fluxus i kino eksperymentalne” antologię Maciunasa, problemem staje się skupianie całej uwagi na Nowym Jorku, narzucane przez taki sposób kadrowania. Niemniej jednak takie podejście od razu prowadzi nas również do dostrzeżenia estetycznej różnorodności prac, jakie powstawały pod szyldem Fluxusu, oraz działań, które podejmowali artyści z nim związani”.

Źródło cytowania: A. Michnik, „»Fluxfilm Anthology« i film w środowisku Fluxusu – taśma w poszerzonym polu”, w: „Historie filmu awangardowego”, pod red. Ł. Ronduda, G. Sitek, Fundacja Okonakino, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Korporacja Ha!art, Warszawa-Kraków 2020, s. 204.