„Arbuziarka” („The Watermelon Woman”), reż. Cheryl Dunye, 1996, 90 min.

“W »Watermelon Woman« (1996) Cheryl Dunye obiera za punkt wyjścia współczesność i patrzy wstecz, szukając w sztuce wyrosłej właśnie z Harlem Renaissance wzorców dla siebie – młodej czarnej reżyserki. (...) “»Watermelon Woman« jest bezpowrotnie zatopiony w słabo udokumentowanej przeszłości. Ta luka jest znacząca: szczególnie dla czarnych artystek, a tym bardziej dla artystek nieheteronormatywnych, na które dodatkowo nałożony był nakaz milczenia o sobie. Historia też o nich milczy, choć wiadomo, że musiały istnieć”. (...) “Powoli odkrywamy tę alternatywną historię, a Cheryl Dunye świetnie pokazuje, jak instytucje kultury i nauki, a nawet archiwa zamiast chronić, zacierają po niej ślady”.

Krystyna Mazur, “Wielkie nieobecne. Czarne reżyserki filmów eksperymentalnych w USA”, w: „Historie filmu awangardowego”, pod red. Ł. Ronduda, G. Sitek, Fundacja Okonakino, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Korporacja Ha!art, Warszawa-Kraków 2020, s. 321-334.