OBLICZA PROPAGANDY UW | Akademia Dokumentalna

Oblicza propagandy. Polityka, ekonomia, media

przedmiot ogólnouniwersytecki na Uniwersytecie Warszawskim
semestr letni 2018/2019

INFORMACJE OGÓLNE:

Facebook: https://www.facebook.com/ObliczaPropagandy/

Miejsce i czas projekcji: Kino Luna SALA A w środy godz. 16:00-19:00. Zajęcia rozpoczynają się w środę 20 lutego 2019!

20 marca 2019 zajęcia wyjątkowo odbędą się na SALI B.

22 maja 2019 zajęcia nie odbędą się.

Liczba ECTS: 6

Karnet: Studenci, chcący uczestniczyć w zajęciach i uzyskać z nich zaliczenie, zobowiązani są do rejestracji na zajęcia w systemie USOS oraz wykupienia semestralnego karnetu, którego cena wynosi 150 zł.

UWAGA! Samo wykupienie karnetu nie gwarantuje miejsca na liście uczestników zajęć. Osoby chcące uzyskać zaliczenie z przedmiotu muszą w pierwszej kolejności zarejestrować się na zajęcia w systemie USOS. Dopiero po rejestracji należy wykupić karnet, który jest biletem wstępu na zajęcia na sali kinowej. Można również wykupić karnet bez rejestracji, żeby uczestniczyć w zajęciach jako wolny słuchacz.

Zakupu karnetu dokonuje się bezpośrednio w kasie kina Luna. Karnety trafią do sprzedaży w poniedziałek, 11 lutego 2019.

Prowadzący:
dr hab. Jacek Wasilewski (ID UW), dr Łukasz Szurmiński (ID UW)
kontakt w sprawach zaliczeniowych: oblicza.propagandy2018@gmail.com

Koordynatorka:
Klaudia Gniady (Akademia Dokumentalna)
kontakt w sprawach organizacyjnych: klaudia@againstgravity.pl

Grupa na facebooku:
https://www.facebook.com/groups/1267239660027502/

ZALICZENIE ZAJĘĆ:

obecność na zajęciach

Maksymalna ilość nieobecności, ktorą można mieć na zajęciach to CZTERY (niezaleźnie od tego, czy są usprawiedliwione czy nie) - pierwsze DWIE bez konsekwencji; kolejne dwie muszą być odrobione recenzją. Większa ilość nieobecności skutkuje brakiem możliwości zaliczenia przedmiotu.

Recenzje odrabiające nieobecność: Aby odpracować nieobecność należy napisać krótką (0,5-1 str) recenzję na temat opuszczonego na zajęciach, obejrzanego we własnym zakresie filmu lub krótką notatkę o filmie ze wskazaniem na techniki propagandowe w nim użyte. Pracę należy wysłać na adres: oblicza.propagandy2018@gmail.com

praca zaliczeniowa

Opracować na przykładzie:

wybranego filmu kwestie związane z jego wymiarem propagandowym.
Wybranej sytuacji społecznej, która nawiązuje do filmu, a w której możemy się znaleźć (galeria handlowa, stadion, szkoła itp.)

Opracowanie powinno być krytyczne – co oznacza że nie może być jedynie opinią, ale opierać się na wybranych kategoriach i na własnej analizie (filmu, sytuacji):

KWESTIA 1: Jakiego typu propaganda? Na czym polega propagowanie treści? Czy zwiera wątki manipulacyjne czy tylko perswazyjne? Co propaguje? Co traktuje jako naturalne i pożyteczne? Czy występuje argumentacja, balans głosów? Czy są jakieś książki/artykuły wspierające proponowane tezy?
KWESTIA 2: Jakie środki formalne filmowe wspierają przekazywane tezy/wizje świata/podziały/afirmację wartości?
KWESTIA 3: Zamknięcie – podsumowanie swojej tezy

MOŻLIWOŚCI:

1. FILMIK – jako rodzaj krytyki (filmowej)– należy nagrać dowolną techniką – kamerą, telefonem. Można montować lub nie – ważne, żeby przekazać w miarę spójnie treść.

Nagranie nie powinno mieć więcej niż 1,5 minuty – a więc musi być przemyślane, streszczone i nie odczytane!!!! - ale opowiedziane.

Filmik powinien być załadowany w dowolne miejsce – wetransfer, dropbox, YT itp. – i przesłany na maila oblicza.propagandy2018@gmail.com

Sposób nazwania pliku – Nazwisko_Imię__nr indeksu_Tytuł

Uwaga – ważne żeby nie było korzystania ze źródeł bez wyraźnego zaznaczenia nawiązania do nich – w przeciwnym wypadku będzie to traktowane jako plagiat.

2. ESEJ – do 3 stron komputeropisu. Formaty: pdf, rtf.

Esej – podobne warunki związane z ujęciem krytycznym jak w przypadku nagranego materiału.

Dodatkowo: na wstępie wyraźna teza za którą będziemy argumentować. Wstęp może zajmować jeden akapit.

Konkretne dane i źródła, ujęte w formie bibliografii (autor, tytuł, strona, miejsce, rok wydania)

Kolejne argumenty mogą być w punktach.
Konkluzja i zamknięcie wywodu.

Sposób nazwania pliku podobny jak w przypadku filmiku.

Uwaga – ważne żeby nie było korzystania ze źródeł bez wyraźnego zaznaczenia nawiązania do nich – w przeciwnym wypadku będzie to traktowane jako plagiat.

UWAGA! Prace należy przesyłać najpóźniej do 30.06.2019. Jest to ostateczny termin przymowania prac. Prace przysłane po tym terminie nie będą sprawdzane.

20 lutego 2019

Obcy w raju

Stranger in Paradise

reż. Guido Hendrikx, Holandia 2016, 72 min

Na Sycylii za murami fortecy o nazwie Europa dopiero co przybyli z krajów Afryki i Azji imigranci uczęszczają na lekcje dawane przez nauczyciela, który opowiada im o tym, jak wygląda życie na Starym Kontynencie i jak powinien przebiegać ich proces asymilacji. Edukator umiejętnie dobiera fakty, aby wzbudzić w uczniach skrajne emocje. Raz próbuje zawstydzić swoich słuchaczy, aby za chwilę podkreślić zasadność ich obecności w Europie. Ani przez chwilę nie ma wątpliwości, że relacja nauczyciela i imigrantów jest oparta na władzy. Stawką toczonej przez nauczyciela gry jest przyszłość osób zgromadzonych w klasie, w której odbywa się osobliwa lekcja.

27 lutego 2019

Niedokończony film

A Film Unfinished

reż. Yael Hersonski, Niemcy/Izrael 2010, 88 min

W maju 1942 roku do warszawskiego getta przybyła ekipa filmowa Urzędu Propagandy III Rzeszy. Operatorzy pracowali przez miesiąc, rejestrując sceny z życia ulicy, pokazując skrajną nędzę i świat dobrze odżywionych, wchodząc do zabiedzonych podwórek i wykwintnych restauracji, kreując świat kontrastów i pracując nad "uchwyceniem żydowskiego charakteru". Zapis odnaleziono zaraz po wojnie, w archiwach filmowych nazistów. Przez lata uważano go za prawdziwy portret życia w warszawskim getcie. Reżyserka Yael Hersonski postanowiła zbadać okoliczności powstania filmu.

6 marca 2019

Donbas

Donbass

reż. Siergiej Łoźnica, Niemcy/Ukraina/Francja/Holandia/Rumunia 2018, 121 min

Akcja filmu rozgrywa się w Donbasie, wschodnim regionie Ukrainy, kontrolowanym przez liczne grupy przestępcze. Trwa wojna hybrydowa – konflikt pomiędzy ukraińską armią zasilaną ochotnikami a bojówkami separatystycznymi wspieranymi przez rosyjskie oddziały. Koszmar staje się udziałem ludności cywilnej. Z drugiej strony toczy się codzienne życie. Łoźnica w swoim najnowszym filmie fabularnym w hipnotycznym, pełnym groteski stylu zabiera nas w podróż przez Noworosję. Tu propaganda uchodzi za prawdę, wojna za pokój, a nienawiść deklarowana jest jako miłość. Jedynym sposobem na przeżycie jest śmiech… Film został nagrodzony za najlepszą reżyserię w sekcji Un Certain Regard na Festiwalu Filmowym w Cannes. „Donbas” to opowieść o człowieczeństwie i cywilizacji w dobie postprawdy i fake newsów. O każdym z nas.

13 marca 2019

Znikająca wyspa

Anote's Ark

reż. Matthieu Rytz, Kanada 2017, 78 min

Położone na Oceanie Spokojnym, liczące 108 000 mieszańców Kiribati może zniknąć w ciągu najbliższych dziesięcioleci. To zakorzenione w tradycji, jedno z najodleglejszych miejsc na Ziemi, jest jednym z pierwszych, które musi stawić czoła istotnemu zagrożeniu naszych czasów –podniesieniu się poziomu morza. Prezydent Kiribati – Anote Tong za wszelką cenę próbuje znaleźć sposób na ochronę kraju i swojego narodu. Szuka już bezpiecznego portu poza granicami kraju i prowadzi międzynarodowe negocjacje w tej sprawie. Pojechał do Watykanu, aby prosić papieża Franciszka o pomoc. Wystąpił z apelem do ONZ, a u boku byłego prezydenta USA Baracka Obamy brał udział w Paryżu w sesjach na temat klimatu. Film zachwyca wspaniałymi ujęciami przyrody – reżyser jest znakomitym fotografem z Montrealu, specjalizującym się w dokumentowaniu skutków zmian klimatycznych na świecie.

20 marca 2019

Czyściciele internetu

The Cleaners

reż. Hans Block, Moritz Riesewieck, Niemcy/Brazylia 2018, 88 min

Każdego dnia co minutę 500 godzin materiału filmowego jest przesyłanych na YouTube, 450 000 tweetów jest publikowanych na Twitterze, a 2,5 miliona postów na Facebooku. Jego współzałożyciel Mark Zuckerberg obiecał kiedyś, że Facebook będzie bez ograniczeń dzielić się wszystkim z każdym, ale okazało się, że jest zupełnie inaczej. Internet nie jest wcale tak neutralny, demokratyczny i wolny, jak się nam z pozoru wydaje. „Czyściciele internetu” przedstawiają kulisy, skutki i ofiary internetowej cenzury, która w dużej mierze zarządzana jest w krajach Trzeciego Świata. Film śledzi pięciu spośród tysięcy outsourcingowanych przez Dolinę Krzemową „cyfrowych śmieciarzy”, których praca polega na usuwaniu „nieodpowiednich” treści z internetu. Przeciętny „czyściciel” musi codziennie obejrzeć i ocenić tysiące obrazów i nagrań, co pozostawia trwały ślad na ich psychice.

27 marca 2019

Pokolenie pieniądza

Generation Wealth

reż. Lauren Greenfield, Stany Zjednoczone 2018, 108 min

Witajcie w świecie najbogatszych, gdzie pieniądze nie są problemem, ale bogactwo ma bardzo wysoką cenę. To świat 1 procenta ludzi na Ziemi. Amerykańska fotograf i filmowiec Lauren Greenfield od 25 lat analizuje idee pieniędzy, bogactwa i ludzi, którzy chcą żyć luksusowo. Po studiach postanowiła zgłębić ideę „amerykańskiego snu”, portretując tych, którzy dążą do bogactwa wierząc, że najważniejszy w życiu jest niczym nieograniczony i nieskrępowany materializm. „Jeśli masz już dużo, to więcej znaczy lepiej” – przyznaje jeden z jej bohaterów, ujawniając znacznie istotniejsze przesłanie. Intrygujący film jest kulminacją tego życiowego projektu. Rzuca światło na początki pracy Greenfield, która wyrusza tym razem z kamerą na poszukiwanie pojawiających się na jej wczesnych zdjęciach modeli. Podpatruje życie tych, których pragnienie dobrobytu stało się siłą napędową i głównym celem w życiu.

3 kwietnia 2019

Bieda Sp. z o. o.

Poverty, Inc.

reż. Michael Matheson Miller, USA 2014, 91 min

Afryka jest biedna, ponieważ jest biedna, ponieważ jest biedna… Skoncentrowane wysiłki międzynarodowych organizacji charytatywnych, akcje CSR-owe dużych korporacji, apele celebrytów w niczym tej sytuacji nie zmieniają. Czy są jedynie kroplą w morzu potrzeb, a może przeciwnie – łyżką dziegciu w beczce miodu? Film obnaża dobre chęci darczyńców i systemu, który w dobrej wierze stworzyli. Systemu, który – zdaniem niektórych – sam w sobie stał się dobrze prosperującym biznesem, z którego korzystają niekoniecznie ci najbiedniejsi. Bazując na ponad 200 wywiadach przeprowadzonych w 20 krajach, film odkrywa niewygodną stronę dobroczynności. Prowokacyjny obraz został oficjalnie odrzucony przez festiwal filmowy organizowany przez ONZ.

10 kwietnia 2019

Obóz Jezusa

Jesus Camp

reż. Heidi Ewing, Rachel Grady, USA 2006, 87 min

Bohaterka filmu, pastor Becky Fisher, należy do społeczności Ewangelików. Całą energię wkłada w organizowanie obozów wyznaniowych dla dzieci - "Kids On Fire". Ewangelicy wkładają wiele starań w stworzenie "Armii Boga", której "żołnierzy" rekrutuje się wśród najmłodszych Amerykanów. Dzieci są bowiem najbardziej podatne na indoktrynację. Becky Fisher ma na tym polu wielkie zasługi. Kamera z bliska rejestruje najbardziej emocjonujące momenty działania charyzmatycznej pastor. Gdy doprowadza podopiecznych do duchowej ekstazy i histerycznych drgawek, sprawia, że mówią językami i płaczą poruszeni obecnością Ducha Świętego. Fisher nie ukrywa, że chciałaby, by jej podopieczni byli tak żarliwi w chrystianizacji jak wychowankowie palestyńskich wojskowych obozów treningowych w swojej sprawie. Do tej społeczności należy w USA 30 milionów osób.

17 kwietnia 2019

Wielebny W.

The Venerable W.

reż. Barbet Schroeder, Francja/Szwajcaria 2017, 100 min

Buddyzm u podstaw opiera się na niestosowaniu przemocy, pokoju, miłości i zrozumieniu. Najbardziej pokojowa religia świata ma jednak nawołujących do nietolerancji kaznodziejów nienawiści. Wpływowa postać i szanowany mnich z Birmy, znany jako Wielebny Wirathu od lat rozpowszechnia antymuzułmańską retorykę nienawiści i podżega do etnicznych czystek. W publicznych przemowach, kazaniach, nagraniach na DVD i wypowiedziach w mediach społecznościowych głosi antyislamskie przesłanie, utrzymując, że stanowiący zaledwie 4% ludności Birmy muzułmanie zagrażają bezpieczeństwu kraju i że istnieje ryzyko jego wrogiego przejęcia. Ekstremistyczne stwierdzenia Wirathu zebrały krwawe żniwo. W erze Donalda Trumpa (którego Wirathu jest fanem), Farage’a i Le Pen, film w doskonały sposób ukazuje również mechanizmy powstawania i funkcjonowania nacjonalizmów.

24 kwietnia 2019

Matka Boska. Polaków Portret własny

Mother of God

reż. Adam Bortnowski, Jacek Wasilewski, Polska 2018, 50 min

To film o poczuciu wyjątkowości narodu, który został wybrany przez Matkę Boską. Nie jest jednak jasne, co jest jego szczególną misją. W filmie duchowni i naukowcy starają się z różnych stron spojrzeć na sposób, w jaki Polacy przy pomocy Maryi tworzą swój portret. Poznajemy mechanizm pomocy Maryi polskiemu narodowi – zwłaszcza w walkach z innymi i obcymi. Np. kiedy w tym samym dniu w 2017 roku milion Polaków stanął w setkach miejsc wokół polskiej granicy odmawiając różaniec, żeby uratować Polskę. Film stara się również wyjaśnić „widzenia” Maryi w lasach czy na drzewach. To też specyficzna opowieść o narodzie, który od wieków budowany był w opozycji do wszystkiego, co nie jest męskie i waleczne. Opowieść zaczyna się w Licheniu, gdzie znajduje się jeden z największych kościołów Europy, zbudowany niemalże w polu.

8 maja 2019

Lubow - miłość po rosyjsku

LYUBOV – Love in Russian

reż. Staffan Julén, Szwecja 2017, 89 min

Miłość szczęśliwa nie należy do wielkich tematów literatury rosyjskiej. Wojna, cierpienie, absurd życia czy inne egzystencjalne problemy owszem. Dlatego pisząca po rosyjsku białoruska noblistka Swietłana Aleksijewicz, która sama do tej pory nie zajmowała się tematyką miłości, przeprowadziła szereg wywiadów z Rosjanami, by w filmowym kadrze uchwycić tę nieznaną część rosyjskiej duszy. W miejsce wielkich bohaterów Dostojewskiego i Tołstoja, Aleksijewicz wprowadza zwyczajnych emerytów, nowożeńców, fryzjerkę, etnolożkę, malarza, tłumaczkę i innych, którzy przeżyli miłość i dziś, starannie dobierając słowa, próbują opowiedzieć, czym było to doświadczenie. Pisarka staje się wrażliwym medium, dzięki któremu często introwertyczni, głęboko skryci rozmówcy, zaczynają przemawiać literaturą.

15 maja 2019

MATANGI/MAYA /M.I.A.

MATANGI/MAYA/M.I.A.

reż. Steve Loveridge, Sri Lanka/Wielka Brytania/USA 2018, 95 min

Budzi kontrowersje, jest niepokorna, balansuje na granicy dobrego smaku, na scenie wykrzykuje odważne teksty - naczelna buntowniczka branży muzycznej. Pochodząca ze Sri Lanki Mathangi „Maya” Arulpragasam, znana szerzej pod pseudonimem M.I.A., to wokalistka, kompozytorka i producentka, która łączy w swojej twórczości wiele różnych gatunków. Bezkompromisowa, szczera i dosadna, zbudowała waleczny wizerunek sceniczny, stojąc w opozycji do polityki zachodniego świata, wyrażając niepopularne opinie i wątpliwości na temat jej mechanizmów. Krytykowana przez Wielką Brytanię i USA córka jednego z założycieli Tamilskich Tygrysów była oskarżana o wspieranie terroryzmu, przez co MTV cenzurowało jej klipy. Film oparty na nigdy wcześniej niepokazywanych materiałach archiwalnych jej autorstwa, jest intymnym portretem tej nietuzinkowej artystki.

22 maja 2019

ZAJĘCIA ODWOŁANE!

22 maja 2019 zajęcia nie odbędą się.

29 maja 2019

Poetka z Arabii

The Poetess

reż. Stefanie Brockhaus, Andreas Wolff, Niemcy 2017, 90 min

Bronią Hissy Hilal, domorosłej poetki, są słowa. Kobieta decyduje się wziąć udział w telewizyjnym show „Million’s Poet”, nadawanym w Abu Dhabi, największym konkursie poetyckim w świecie arabskim, zdominowanym przez mężczyzn. W swojej poezji Hilal krytykuje patriarchat i ekstremizmy. Nie widzimy przy tym jej twarzy, nie ma paszportu, nie może prowadzić samochodu, każda jej aktywność wymaga zgody męża. Jak zdobyła wiedzę i odwagę, aby zaryzykować swoje życie i wkroczyć na scenę? Oto jej historia.

5 czerwca 2019

Wizyta

The Visit

reż. Michael Madsen, Finlandia/Dania 2014, 85 min

Czy jesteśmy gotowi na spotkanie z obcymi istotami? Czy mają one w naszym świecie takie same prawa, jak my sami? Co im powiemy, gdy ich spotkamy? I w jaki sposób będziemy się z nimi komunikować? Wiedeński UNO-city to kompleks budynków stanowiący dziś jedno z czterech głównych miejsc na świecie. Jego eksterytorialny status, a także architektura, przypominająca późne lata 70. XX wieku, powodują, że przypomina on statek kosmiczny, który wylądował w środku cywilizowanego świata. Wewnątrz tej imponującej instytucji, która reprezentować ma wiarę w ludzkość, znajduje się OOSA, czyli Biuro Unii Europejskiej do Spraw Kontaktu z Obcymi Cywilizacjami. To tutaj naukowcy z różnych dziedzin opracowują procedury kontaktu z obcymi. Ludzkość marzy o tym od ponad wieku. Film pokazuje, jak scenariusz znany nam do tej pory z science fiction może zmienić się w rzeczywistość.